پلی اتیلن به طور اتفاقی در سال 1933 در شرکت ICI انگلستان کشف و بلافاصله پس از کسب امتیازات برجسته بازرگانی بصور همگانی در سراسر دنیا تا به امروز به‌کار گرفته شد. 60% تولیدات پلی اتیلن امروز به مصرف پلی اتیلن های بسته‌بندی (Film packaging) میرسد. لیکن از آنجاییکه موارد مصرف برای تولیدات پلی اتیلنی که می‌بایست از کیفیت بالاتری برخوردار باشند، (نظیر باک بنزین پلی اتیلن ، روکش و عایقهای کابلی پلی اتیلن ، بشکه‌های مواد شیمیایی پلی اتیلن ، لوله‌های تحت فشار پلی اتیلن ، لوله‌های دوجداره کاروگیت پلی اتیلنی، لوله‌های دوجداره اسپیرال کاروگیت پلی اتیلن ، لوله‌های دوجداره پلی اتیلن اسپیرالی ، اتصالات پلی اتیلنی، منهول پلی اتیلن و حوضچه پلی اتیلنی ) وسیعتر بوده و نتیجه عدم رعایت کیفیت مناسب ، ضررهای جبران ناپذیری را بجای خواهد گذاشت، می‌بایست از استانداردها و مشخصه‌هایی استفاده نمود که سلامت و کیفیت و بهره‌دهی آن را تضمین کند تا مثلا، لوله‌های تحت فشار پلی اتیلن ، لوله‌های دوجداره کاروگیت پلی اتیلنی ، لوله‌های دوجداره اسپیرال کاروگیت پلی اتیلن، لوله‌های دوجداره پلی اتیلن اسپیرالی ، اتصالات پلی اتیلنی، منهول پلی اتیلنی و حوضچه پلی اتیلنی بتواند در زیر زمین حدود 100 سال عمر نماید.

لذا مواد مخصوص لوله و اتصالات پلی اتیلن و سیستمهای تولید در طول سالیان گذشته مرتباً توسعه و بهبود یافته و نتیجه اینکه به‌کار گیری این ماده در صنایع آب و گاز، فاضلابو جمع آوری آبهای سطحی به صورت وسیعی در حال حاضر، معمول گردیده است.